W dniu 14 marca 2013 roku w Gminnej Bibliotece Publicznej w Osjakowie odbyło się kolejne spotkanie z cyklu „Ludzie z pasją” pt. „Wyzwanie, przygoda, wolność…”. Gościem spotkania był Pan Dariusz Domagała – prezes bractwa, a zarazem mieszkaniec Gminy Osjaków.
Pan Dariusz zechciał podzielić się z uczestnikami spotkania swoją przygodą, emocjami i doświadczeniami związanymi z podróżą na dwóch kółkach do Nordkapp w Norwegii – najdalej na północ wysuniętego przylądka Europy. Opowieści Pana Darka towarzyszyły zdjęcia wyświetlane na slajdach. Wybrane fotografie zostały umieszczone na wystawie poświęconej wyprawie.
{joomplucat:47 limit=3|columns=3|ordering=random}
Wyprawa na Przylądek Północny odbyła się w lipcu 2012 roku – trwała trzy tygodnie i mierzyła ok. 8 000 km. Jej pomysł zrodził się w głowach czterech osób chętnych przeżycia wspaniałej przygody. Zaczynając swoją wyprawę w pierwszej kolejności przemierzyli Litwę, Łotwę i Estonię – państwa trochę przypominające Polskę. Będąc w Finlandii, a dokładnie w Rovaniemi nie zrezygnowali z wizyty u Świętego Mikołaja. Dachy domów pokryte grubą warstwą ziemi i trawy informowały, że znajdują się w Norwegii. Pierwszym celem okazuje się przekroczenie północnego koła podbiegunowego i zwiedzenie znajdującego się tam ośrodka. Surowa pogoda i własne słabości zostały pokonane. Cel osiągnięty 11 lipca – Nordkapp najdalej wysunięty na północ kraniec Europy zdobyty. Kolejnym miejscem, które zapierało dech w piersiach był Archipelag Lofotów, który tworzy siedem wysp połączonych mostami i tunelami. Strome szczyty pokryte mchem i porostami, śnieg zalegający w kotlinach, morze u samej podstawy gór i małe drewniane domki pomalowane czerwoną farbą wciśnięte w wąski pasek ziemi pomiędzy górami a morzem. Wrócili przez Szwecję, Danię i Niemcy. Długo trzeba byłoby jeszcze opisywać, o miejscach które zostały opowiedziane na spotkaniu, a zainteresowanie słuchaczy było ogromne. Podsumowując, jeżeli ktoś pragnie spokoju, nie zmierzonej przestrzeni i przepięknych widoków powinien choć raz przemierzyć północne rejony Skandynawii. Przyroda nie tknięta palcem człowieka, ludzie mili, otwarci i bez uprzedzeń. Dotrzeć na kraniec Europy, być pod lodowcem, widzieć wieloryby i renifery, ścisnąć rękę Świętemu Mikołajowi… I jeszcze Lofoty – jeden z cudów świata… To trzeba zobaczyć.
